Felsefe Alanında Atatürkçülük: Felsefe alanında Atatürkçülük akılcılığa, müspet bilim kavramına dayanır. Bu, bütün kapsayan ve geniş anlamıyla söz konusu olan bir kavramdır. Buna göre dünyayı, olayları ve her şeyi kavramak için müspet bilime gidilmelidir. Bilimsel düşünüş, özgürlüğü ve laikliği getirir. Fizik ötesi ve bilim dışı kavramlar Atatürkçü düşüncenin dışındadır. Laiklik ise, insanı, hem kendi başına, hem toplum ile ve dolayısıyla toplumun siyasal örgütlenmesi olan devleti ile metafiziğin dışında, bilimin içinde özgür düşünceye ulaştırmaktadır. Atatürkçülük, kişi ve toplum yaşamının siyasal olarak düzenlenmesinde, devletin eylem ve işlemlerinde, bilimin ve aklın kaynak alınmasıdır. Atatürkçülüğün özündeki temel, akıl kaynak alınmasıdır. Atatürkçülüğün özündeki temel, akıl bilim olunca. Atatürkçü felsefe, rasyonalizm ve pozitivizm akımlarının ulusal öze dayandırılan bir birleşimi(sentezi)olarak kabul edilebilir. Atatürkçülük felsefe alanında kalıpçılığa karşıdır; yeniliğe ve gelişmeye açık, geriye gidişe kapalı bir dünya görüşüdür.
Kaynak: Mehmet Yavru, Atatürkçülük ve İlkeleri, Ülkü Basımevi, 2. Baskı, Konya, 1981.
- Okuma Sayısı: Bu yazı 10254 defa okunmuştur.
